ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, τα παιχνίδια της γειτονιάς

ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Internet Control, 12/04/1998

Στον Γρηγόρη Φιλιππιάδη χρωστάμε καταρχήν, ένα πισωγύρισμα στην παιδική μας ηλικία. Δε θα σας πούμε βέβαια και πόσο είναι αυτό το πισωγύρισμα, αλλά τα παιχνίδια που παρουσιάζονταν τα ξέραμε όλα. Για να μπείτε στο νόημα δημοσιεύουμε ακριβώς αυτά που βρήκαμε στην πρώτη σελίδα.
"Καλώς ήλθατε στην αυλή μας
Είναι γεμάτη με παιχνίδια που παίζονται στις σχολικές αυλές, στα πάρκα ή σε κάθε ανοικτό χώρο. Μας τα έστειλαν οι μικροί μας φίλοι και φίλοι μας που δεν είναι πια μικροί, αλλά νιώθουν σαν παιδιά!
Προέρχονται από διάφορους τόπους και γι αυτό πολλά από αυτά παρουσιάζονται με τις παραλλαγές τους.
Επισκεφθείτε λοιπόν κάθε γωνιά της αυλής μας και βρείτε παιχνίδια που παίζουν χιλιάδες παιδιά, παιχνίδια που δεν τα έσβησε ο χρόνος!"
Χωρίς πολλά λόγια χαρείτε τις αναμνήσεις σας και μην ξεχνάτε, τα παιχνίδια της γειτονιάς αποτελούν παράδοση...

Μια προσφορά της αυλής
Παιχνίδι "ΚΡΑΤΗ"

Χαράσουμε δύo ομόκεντρους κύκλους, ένα μεγάλο και ένα πολύ μικρό, όπως φαίνεται
στη φωτογραφία. Χαράσουμε τόσα κομάτια, όσα είναι και τα παιδιά που θα παίξουν. Δεν
λογαριάζουμε το παιδιά που θα κάτσει στο μικρό κύκλο. Η εικόνα δείχνει ένα σχέδιο για
4+1 παιδιά.
Κάθε παιδί παίρνει ένα κομμάτι και το ονομάζει με το όνομα ενός κράτους. Ένα παιδί
κάθεται στο μικρό κύκλο και κρατά ένα μικρό ξυλάκι. Κάθε παιδί κάθεται στο
κομμάτι-κράτος που έχει πάρει. Το παιχνίδι αρχίζει. Το παιδί που είναι στη μέση γυρνά γύρω γύρω με κλειστά τα μάτια και πετά το ξυλαράκι σε ένα κράτος. Το παιδί, στο οποίο ανήκει το κράτος παίρνει το ξυλαράκι και φωνάζει "εμπρός!". Τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν κράτη τρέχουν γύρω γύρω. Μόλις το παιδί φωνάξει "στοπ", τα υπόλοιπα σταματούν. Το παιδί που κρατά το ξυλάκι θα πρέπει να το πετάξει πάνω σε κάποιο από τα άλλα παιδιά (συνήθως το πιο κοντινό του). Αν καταφέρει να το πετάξει πάνω του, τότε παίρνει ένα κομμάτι από το κράτος του παιδιού αυτού. Αν όχι, τότε το παιδί που τελικά δεν κάηκε παίρνει ένα μέρος από το κράτος του παιδιού που κρατούσε το ξυλάκι. Νικητής είναι το παιδί, που θα καταφέρει να κατακτήσει όλα τα κράτη.

Δημοτικό Σχολείο Μεγαπλάτανου, Τάξεις Ε' & Στ'

Internet Control, Κυριακή 12 Απριλίου 1998